Stage 2 Robertson - Robertson 119 km en 1650 hm

We zijn op tijd binnen. Dat is weer de belangrijkste boodschap. Vandaag stond een "makelijke" etappe op het programma. Voor zover er die zijn in de Cape Epic.

Vanmorgen bij het ophalen van de fietsen stond Frank zijn voorband leeg. Gelukkig bleek dit alleen door een doorn te zijn. Bij het oppompen spoot de witte melk uit de band en door snel het wiel rond te draaien werd het gat gedicht. Pfff....begin was weer goed.

Net voor het vertrek begon het een beetje te mieseren, maar dat was zo over. De temperatuur was prima. Volgens de voorspelling een graadje of 27. Ten opzichte van gisteren een verademing.

Dan de etappe. Het begon met 6 kilometer over de weg. Elke kilometer asfalt is voor ons een presentje. Na 20 km passeer ik een deelnemer en schuif met mijn achterwiel langs/over een rotsblok. Verderop merk ik dat er lucht uit mijn achterband is gelopen. Gestopt om bij te pompen. Blijkt het euvel toch wat groter en besluiten we een binnenband te leggen. Bij het eerste Waterpunt laat ik een nieuwe band leggen met melk (tegen het lekrijden). Marc de Wit roept ons nog na. Zuinige hollander...geen geld uitgegeven aan goed materiaal. Hij moest eens weten. Een andere deelnemer heeft een groter probleem. Zijn complete trapas is aan gort.

Dan gaat het steeds op en af. De klimmen liggen ons goed, lopen is er bijna niet bij vandaag. Over Frank zijn enkel wordt bijna niet gesproken. Een goed teken. Frank is wel met zijn vak bezig. Hij ziet zelfs een veld waar tomaten gewoon buiten gekweekt worden. Mooi man. Ook enkele paradijsvogels in het veld ziet hij staan.

Samen komen we over de streep in 7 uur 31 minuten en 42 seconden. We zakken weer wat plaatsen en staan 164e in onze categorie masters. In het algemene klassement staan we 495. We hebben ruim een half uur verspeelt met de lekke band, maar daar maken we ons niet druk om.

Net met Mike van Haifa een goede biefstuk gaan eten in het Robertson. Daar zal het morgen dus niet aan liggen. Dan over morgen. Liever niet maar toch.

Stage 3 Robertson - Caledon 147 km en 2900 hm
Het is een van de langste etappes uit de historie van de Cape Epic. Daarbij opgeteld de hoogtemeters. Een dag die je moet proberen te overleven. In de rijdersbriefing werd gesproken over een rustige aanloop naar de 40 km. Maar dan begint het spel. Er zijn maar liefts vier waterpoints wat de zwaarte aangeeft. Dan blijkt er na waterpunt drie nog een stukje door een rivier gelopen te worden. Volgens de grondeigenaar staat er maar tot kniehoogte water in. Volgens de organisatie is het een vrij grote man....

De laatste 13 km zouden voelen als "pain in the ass". Frank wordt op dit moment gemasseerd. En dan gaan we slapen. Tot morgen. Het verslag zal wel wat later zijn. We mogen er 11 uur over doen. En ik denk dat we die ook wel nodig zullen hebben.

Groet Jan en Frank