Stage 1 Robertson-Robertson 114 km 2350 hm

Na een redelijk goede nachtrust wordt je om 05.00 uur gewekt met muziek van een schotse doedelzak. Verslapen is geen optie. Dan is het snel aankleden en begint de wedstrijd om snel naar het toilet te gaan om niet in een lange rij te moeten wachten. Vervolgens ga je ontbijten. Of te wel zoveel mogelijk eten binnen stoppen als brandstof voor de komende dag. Ook elke morgen een bidon met speciale voeding als bodem.

Dan je fiets ophalen. Bij mij blijkt de voorband leeg te staan. Snel naar de tent en oppompen denk je dan. In het donker draai ik in plaats van het ventiel los het ventiel eruit. Door de "melk" tegen het lekrijden - we rijden tubeless- is het ventiel vastgeplakt. Het ventiel vliegt eruit in het gras. Zoeken na de bekende speld. Dan snel besloten om toch maar een nieuwe voorband met ventiel te laten leggen. Gelukkig vind ik snel een fietsenmaker en hij helpt me op weg. Een kleine 800 ZAR lichter, maar ja je wilt geen risico lopen. Snel mijn fietskleren aan en naar de start. Frank zijn enkel is gisteren nog extra getaped als versteviging en het voelt goed.

Om 07.20 uur mogen wij aan de bak. De stress van de lekke band is snel vergeten. Het spektakel komt op gang. Gelukkig is het bewolkt en komt de zon er nog niet doorheen. Toch al 20 graden en plakweer. Rustig rijden we de eerste 15 km. Dan 2 flinke beklimmingen waar we gelukkig maar kleine stukje hoeven te lopen. Na 2 uur breekt de echt door. Achteraf horen we dat de temperaturen opliepen tot 45 graden. Faktor 30 is hard nodig. De afdalingen zijn voor ons moeilijk genoeg. Na 2 afdalingen ruik je de remblokken al. De schijven worden zwart. We komen goed beneden en zeggen tegen elkaar dat we het weer goed gedaan hebben.

Je rijdt van waterpunt naar waterpunt. Daar wordt je verwend door de volunteers die werkelijk alles voor je pakken. We zijn in een afdaling een bidon verloern en snel wordt er voor een nieuwe gezorgd. Elke post is het alles bijvullen met drank en proberen zoveel mogelijk te eten. Het begint met vast voedsel van boterham tot sportrepen en eindigt met gels. Lekker is anders maar het zal wel ergens goed voor zijn. Na een uur of 6 krijg je een opgeblazen gevoel van al het vocht. Geregeld is er een sanitaire stop.

Op 55 km nog twee flinke klimmen. Dan weer naar beneden richting waterpunt. De organisatie heeft besloten vanwege de hitte nog op 24 km nog een extra waterpunt te maken. Mentaal is dit lekker. Even een rustmoment, peptalk van de volunteers en dan het laatste stuk. Zowel bij Frank als mij speelt kramp parten. We rijden een kleiner verzet dan eigenlijk gewenst om dit te voorkomen. Gelukkig zijn de laatste kilometers nagenoeg vlak (voor zover dat kan in Zuid-Afrika). De laatste drie is zelfs over asfalt.

Moe maar voldaan komen we over de streep. De eerste echte is gehaald ruim binnen de tijd. Frank zijn enkel heeft geen problemen opgeleverd.
De tijd 8 uur 20 minuten en 37 seconden, we zijn in het algemeen klassement wat plaatsen gezakt en staan nu op 455e plaats. In de categorie masters staan we 145 e. Al zouden we de rode lantaarn krijgen en finishen zijn we ook tevereden.

Stage 2 Robertson - Robertson 119 km en 1650 hm

Een iets langere etappe met minder hoogtemeters. Maar zoals ze in de Cape Epic aangeven er zijn geen gemakkelijke dagen. Rustig aan het motto en de streep zien te halen binnen de limiet van 9 en een half uur. Wij gaan nu eten. Massage hebben we al gehad. Tot morgen.

Groet Jan en Frank